กฏการเติม ed ที่คำกริยา Regular Verbs

กฏการเติม ed ที่คำกริยา   Regular Verbs

กริยาส่วนใหญ่มีรูป Simple Past Tense ด้วยการเติม ed มีกริยาบางคำเวลาเติม ed ต้องมีการเปลี่ยนแปลง มีข้อสังเกตดังนี้

1. กริยาซึ่งลงท้ายด้วย e อยู่เเล้ว คงเติมเฉพาะ d  เช่น

hope - hoped หวัง move - moved เคลื่อนไหว free - freed อิสระ agree - agreed เห็นด้วย raise - raised ยกขึ้น

2. กริยาซึ่งลงท้ายด้วย y   ให้เปลี่ยน y เป็น i เเล้วเติม ed  เช่น

cry - cried ร้อง reply - replied เชื่อถือ carry - carried เเบก, ถือ try - tried พยายาม

แต่ถ้าหน้า y  มีสระ (vowel) คือ a, e, i, o, u  คงเติม ed ได้ทันที  ไม่ต้องเปลี่ยน y เป็น i   เช่น

play - played เล่น obey - obeyed เชื่อฟัง delay - delayed ชักช้า enjoy - enjoyed เพลิดเพลิน stay - stayed พักอาศัย

3. กริยาพยางค์เดียว มีสระตัวเดียว ตัวสะกดตัวเดียว ต้องเพิ่มตัวสะกดอีก 1 ตัว เเล้วจึงเติม ed   เช่น

hop - hopped กระโดด beg - begged ขอร้อง plan - planned วางแผนการ nod - nodded พยักหน้า rub - rubbed ถู, ลบ stir stirred คน,ทำให้ทั่ว stop stopped หยุด

ยกเว้น ถ้าลงท้ายด้วย h, w, x, y ไม่ต้องเติมพยัญชนะท้าย  เช่น

tax - taxed เก็บภาษี tow - towed ลากด้วยเชือก

4. กริยามี 2 พยางค์ เเต่ลงเสียงหนักพยางค์ท้าย เเละพยางค์ท้ายมีสระตัวเดียว ลงท้ายด้วยพยัญชนะตัวเดียว ต้องเพิ่มพยัญชนะที่ลงท้ายนั้นเข้าไปอีก 1 ตัว เเล้วจึงเติม ed   เช่น

concur - concurred ตกลง, เห็นด้วย occur - occurred เกิดขึ้น refer - referred อ้างถึง permit - permitted อนุญาต

- ถ้าออกเสียงหนักที่พยางค์เเรก ไม่เดินตามกฏข้างบนนี้ (ไม่ต้องเพิ่มพยัญชนะท้ายอีกตัวหนึ่ง)  เช่น

cover - covered เก็บภาษี open - opened ลากด้วยเชือก gather gathered รวม, จับกลุ่ม

- ถ้าลงท้าย h, w, x, y  ไม่ต้องเพิ่ิมพยัญชนะท้าย   เช่น  allow  -  allowed   อนุญาต, ยอมให้

5. กริยามี 2 พยางค์ ลงท้ายด้วย l ตัวเดียว เเละมีสระพยางค์ท้ายตัวเดียว ต้องเพิ่ม l ก่อนเติม ed

travel - travelled เดินทาง fulfil - fulfilled ทำให้สำเร็จ control controlled ควบคุม

ถ้าเป็นภาษา English American ไม่ต้องเพิ่ม l   เช่น   traveled

เชื่อว่าคนที่เรียนภาษาอังกฤษหลายๆคนคงอาจจะเคยเรียนมาแต่จำไม่ได้ว่าคำกริยาที่อยู่ในรูปอดีต หรือ Past-tense ที่ต่อท้ายคำด้วย "ed" นั้น มีหลักการออกเสียงค่อนข้างหลากหลาย และหลายคนอาจจะกำลังออกเสียง

stop (แปลว่าหยุด) ช่อง 2 หรือช่องอดีต คือ stopped บางคนออกเสียงว่า "สทอพพิด" หรือ "สต็อปเป็ด" ซึ่งเป็นการออกเสียงที่ผิด โดยที่ถูกต้องต้องออกเสียงว่า "สต็อปทึ" เปลี่ยน ed ให้เป็นเสียง /t/ คะ

แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าตัวไหนต้องเปลี่ยนเสียงเป็นอะไร

มีหลักการจำอยู่ 3 ข้อหลักๆ โดย 3 วิธีการออกเสียงนี้จะแบ่งออกตามพยัญชนะตัวสุดท้ายก่อนที่จะเติม "ed"

1. คำกริยาที่ลงท้ายด้วย p, f, gh, s, ce, k, ch, sh, sk และ sp ก่อนเติม ed เวลาออกเสียงให้เปลี่ยน ed เป็น t คะ ซึ่งจะได้เสียงเป็น

...ped                = /pt/     เช่น   raped,   stopped,   ripped,   sipped

...fed, ...ghed     = /ft/     เช่น   laughed,   stuffed,   beefed,   puffed

...sed, ...ced       = /st/     เช่น   faced,   kissed,   hissed,   passed

...ked                 = /kt/    เช่น   faked,   knocked,   kicked,   raked

...tched, ..ched   = /cht/   เช่น   matched,   watched,   hitched,   coached

...shed               = /sht/   เช่น   mashed,   cashed,   wished,   washed

...sked               = /skt/   เช่น   asked,   masked,   tasked

...sped               = /spt/   เช่น   grasped 

2. คำกริยาที่ลงท้ายด้วย t และ d ก่อนเติม ed เวลาออกเสียงไม่ต้องผันเป็นเสียงอื่นแต่ให้เปรียบ ed เสมือนเป็นสระและตัวสะกดต่อท้าย

..ted   = /tid/  ออกเสียงเป็น ทิด หรือ เท็ด เช่น wanted = ว้อนเท็ด ตัวอย่างอื่น hated, presented, departed

..ded  = /did/ ออกเสียงเป็น ดิด หรือ เด็ด เช่น needed = นีดเด็ด ตัวอย่างอื่น ended, rounded,

3. คำกริยาที่ลงท้ายด้วยพยัญชนะหรือเสียงอื่นๆ เช่น b, g, l, m, n, r, w, y, z ก่อนเติม ed โดยคำพวกนี้จะออกเสียง ด หรือ ดึ แบบเสียงก้อง หรือ voiced sounds (คือเสียงที่เวลาออกแล้วเส้นเสียงในลำคอจะบีบแคบลงและสั่น) เช่น

described ดิสไครบ์ดึ (อย่าลืมทำเสียงก้องตอนท้ายตรง บ์ดึ)

ตัวอย่าคำอื่นเช่น  loved, played, called, cleared, followed, enjoyed, amazed, used, damaged, cleaned

การฝึกอ่านภาษาอังกฤษเป็นประจำจะทำให้เราจำการออกเสียงได้โดยอัตโนมัติค่ะ อย่าลืมฝึกอ่านออกเสียงกันบ่อยๆนะคะ เวลาเราสนทนาเป็นภาษาอังกฤษเราจะได้ออกเสียงคำนั้นๆได้ถูกต้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาษาอังกฤษจะต่างจากภาษาไทยตรงที่เขาจะมีกาลเวลา หรือ tense เวลาพูด หากเราออกเสียงผิด ไม่ใช่แค่ความหมายผิด เพราะกาลหรือช่วงเวลาในประโยคนั้นๆก็จะผิดตามไปด้วยค่ะ